De Grensgarde
Een Steffonische organisatie die de gevechten tussen Crimea en Harland buiten Steffonia moest houden. Verguisd vanwege het feit dat ze ook veel vluchtelingen tegenhielden. Omdat de beide landen nu onderdeel zijn van het rijk, schuift de Garde logischerwijs ook op naar de nieuwe zuidgrens, dichtbij de Vlakte waar de barbaren wonen.
In de praktijk heeft de Grensgarde echter nog steeds veel van zijn oude taken behouden; met name het handhaven van de vrede in de zuidelijke gebieden. Dit betekent nog steeds vaak het stoppen van conflicten tussen Crimea en Harland, of kleine opschuddingen of onderlinge familieruzies binnen Harland weer de kop in drukken. De Grensgarde is er om geweld te stoppen, desnoods door middel van geweld. De Grensgarde beleeft in recente jaren een nieuwe opleving vanwege vermoedens dat er in de Vlakte in het zuiden iets gaande is.
De Garde bestaat uit twee onderdelen: de Bewakers en de Verkenners. De laatste groep leeft zowat in de bossen en staat dicht bij de natuur, de eerste zijn de grenswachters in hun forten. De garde rapporteert aan de koning en aan de markies van het grensgebied waar ze gelegerd zijn.
De Gildes
Elke beroepsgroep heeft een gilde. Het Handelsgilde, Ambachtsgilde, Genezersgilde, Huurlingengilde en Alchemistengilde. Lidmaatschap is verplicht volgens de wetten van Steffonia. Crimea kende ook gildes waarvoor lidmaatschap niet verplicht was en Harland kende geen gildes. De Steffonische wetgeving stuitte dan ook met name in Harland op veel verzet. De Grootmeester is de leider van het gehele gilde, lokale onderdelen van het gilde worden loges genoemd. Een loge wordt geleid door een Meester. Leden van gildes noemen elkaar onderling Gezel.
De Vesters
Een Orde die ooit tijdens het Trinh tijdperk is opgericht om bovennatuurlijke bedreigingen het hoofd te bieden, in een tijd dat men daarin nog geloofde. Er zijn een paar gehuchten in Harland waar men nog in monsters en kleine wezentjes gelooft, maar men is er eigenlijk van overtuigd dat dit soort dingen naar het rijk der fabelen kan worden verwezen. Alleen dat wat de Synode vertelt, is waarheid. De Orde bestaat echter al eeuwen en lidmaatschap wordt nog steeds als iets bijzonders gezien. Hoewel hun oorspronkelijke doel dus achterhaald is, wenden de Vesters zich nu tot het bestrijden van gevaren die de burger bedreigen en genieten daarom nog steeds aanzien.
De Vesters hebben tegenwoordig een vrij losse organisatiestructuur. Er zijn geen rangen zoals in legerordes, maar dienstjaren bepalen wie de leiding heeft. Eén van de regels van de Vesters is dan ook dat over dienstjaren niet wordt gelogen. Een leider kan door de meerderheid van zijn groep worden afgezet en vervangen door de eerstvolgende die de meeste dienstjaren heeft, maar dan moet er wel iets zeer ernstigs aan de hand zijn. Deze regels zijn een overblijfsel uit vroegere tijden. Sommigen nemen hun nieuwe taak uiterst serieus en willen de Vesters omvormen tot een nieuw soort organisatie met strakkere lijnen, anderen genieten in de steden van aanzien en weer anderen zwerven rond als een soort veredelde premiejagers. Een laatste groep gelooft nog wel in de heilige missie en de monsters die ze ooit moesten verslaan, maar durven dat niet hardop te zeggen. Dat zou ze ofwel in problemen brengen bij de Bewaarders ofwel een enkeltje richting het Sanitorium van het Genezersgilde opleveren.
Wie lid wil worden van de Vesters meldt zich aan bij de lokale groep (of een groep die toevallig in de omgeving is) en ondergaat een inwijdingsritueel.
De Vaganten
Veelal groepen families die rondreizen en amusement brengen. Traditioneel een perfect onderduikadres voor dieven en kwakzalvers en daarom altijd een beetje gewantrouwd, maar graag gezien als vrolijkheid in harde tijden. Anderen zien ze echter als luie klaplopers, die geen echt werk aankunnen. Ze gaan inmiddels weer prat op hun Trinh erfenis en willen eigenlijk weer een staatje oprichten op Crimeaans grondgebied met Thanh Kiëm als hoofdstad.
Wetenschap en opleiding
De regio kent twee belangrijke universiteiten: Het College van Crimea en de Steffonische Academie.
Het College is alleen toegankelijk voor de adel (of buitengewoon getalenteerde burgers) en staat in Gaeta. Het College wordt geleid door de Rector-Capitol en hoogleraren heten lectors. Er is een legio aan onderwerpen te studeren aan het
College zoals geschiedenis, geneeskunde, politieke wetenschappen, alchemie, natuurkunde, meetkunde, architectuur enz. Er is een speciale afdeling van het College dat de officieren opleidt voor het leger waarin zaken als krijgskunde, strategie, militaire geschiedenis en tactiek worden onderwezen.
De Steffonische Academie in Nieuwe Burcht is gebaseerd op het College van Crimea, alleen wel toegankelijk voor iedereen die een opleiding kan betalen. Verder noemt het hoofd van de Academie zich hoofd-lector. Verder is er weinig verschil.
De enige studierichting die niet aangeboden wordt door een van beide instituten is theologie. De leer van de religie is alleen te volgen op het Seminarium, het onderwijsinstituut van de Synode dat in Latera staat. Negen van de tien mensen die hier afstuderen worden vicars. Aanmelden is voor iedereen, de Synode betaalt de opleiding, en toelating is na het doorstaan van een serie proeven om jouw geloof te testen.
Bewaarders zijn vaak heel gelovige mensen die zich aanmelden als soldaat en door de Orde zelf worden opgeleid. Daarnaast zijn de meeste officieren eerst afgestudeerd aan het College of de Academie om daarna via een verkorte opleiding aan het Seminarium en in de Orde ingelijfd te worden bij de Bewaarders.